Tom 11 - KSIĘGA NIEBA
- darwolibozej.pl

- 13 sie
- 3 minut(y) czytania
Zaktualizowano: 24 wrz
Jeśli pierwsze cztery tomy Księgi Nieba stanowią FUNDAMENT Daru życia w Woli Bożej i życia chrześcijańskiego, a tomy od 5 do 10 tworzą jego solidne ŚCIANY , to tomy 11 i 12 można nazwać „DACHEM” tego duchowego domu. Od tomu 13 aż do 36 mamy już pełnię – DOM całkowicie zbudowany, w którym sam Pan zamieszkuje w duszy, a Dar życia w Jego Woli staje się rzeczywistością przeżywaną w sposób stały i głęboki.
Szczególne miejsce w tej duchowej budowli zajmuje tom 11. Obok tomu 1, jest on jednym z najważniejszych etapów formacji duchowej, ponieważ to właśnie tutaj Jezus stopniowo zaczyna odsłaniać przed nami istotę samego Daru życia w Woli Bożej. W tym tomie dusza zostaje zaproszona do coraz głębszego poznania, kontemplacji i miłości tego Daru – można powiedzieć, że stopniowo zaczyna się w nim „zakochiwać”, zarówno w sensie duchowym, jak i bardzo konkretnym, życiowym.
Dlatego właśnie do lektury tomu 11, jako jednego z pierwszych tomów do przeczytania (choć oczywiście warto czytać po kolei), zachęcał także św. Hannibal di Francia, spowiednik nadzwyczajny Luizy Piccarrety, a w naszych czasach czyni to również o. Pablo Martin, który od ponad 10 lat zgłębia i głosi Dar życia w Woli Bożej.
Tom 11 otwiera przed nami perspektywę samego Daru – jego teologię, duchowe piękno i praktyczny wymiar oraz do odkrycia, że Bóg pragnie nie tylko być obecny w naszym życiu, ale naprawdę zamieszkać w nas i żyć.
Oto najważniejsze tematy TOMU 11
Życie w Woli Bożej – dusza, poddając się Woli Bożej, otrzymuje łaskę kształtowania swojego życia według przykładu Jezusa i staje się zdolna do pełnej jedności z Nim.
Jedność z Jezusem – przez życie w Jego Woli dusza uczestniczy w Jego działaniu, zarówno w Bożych dziełach wobec świata, jak i w doskonałej komunii z Trójcą Świętą.
Miłość i ofiarowanie siebie – pełna miłość do Jezusa prowadzi duszę do wyniszczenia egoizmu, zadośćuczynienia za innych i dzielenia z Nim cierpieniem dla zbawienia świata.
Świętość Woli Bożej – życie w woli Bożej jest najwyższym stanem świętości; każdy akt dokonany w zgodzie z Nią staje się źródłem dobra, światła i łaski.
Rola cierpienia – cierpienie i trudności przyjmowane w jedności z Jezusem stają się środkiem oczyszczenia, współudziału w Jego Męce i wzrostu duchowego.
Modlitwa i rozważanie Męki Pańskiej – rozważanie Męki Jezusa i życie w Jego Woli przynoszą przemianę duszy, owocują miłością i uczestnictwem w zbawczej ofierze Chrystusa.
Życie duchowe jako miejsce zamieszkania Boga – dusza w Woli Bożej staje się „Niebem” na ziemi, w którym mieszka Jezus i w którym rozwijają się Jego cnoty.
Codzienna praktyka duchowa – ufność, prostota, bezinteresowność oraz miłość bliźniego pomagają duszy pozostawać w pełnej harmonii z Wolą Bożą.
Znaczenie Eucharystii – Eucharystia jest źródłem życia duchowego; dusza w Woli Bożej może odnawiać i ofiarowywać w niej ofiarę Chrystusa, uczestnicząc w Jego dziele zbawienia.
Wola Boża jako centrum życia – wszystkie działania, modlitwy i pragnienia duszy powinny być osadzone w Woli Bożej, która prowadzi do jedności z Bogiem i pełni życia duchowego.
Frances Hogan – sylwetka
Frances Hogan jest świecką misjonarką i edukatorką, działającą w Kościele Katolickim od końca lat 60-tych.
Przez pewien czas pracowała jako misjonarka w Afryce Zachodniej.
Uczyła w szkołach w Afryce oraz w Irlandii.
Od połowy lat 80-tych była wykładowczynią w Milltown Institute of Philosophy and Theology w Dublinie.
Przez cztery lata służyła także na Komisji Teologicznej biskupów (Theological Commission of the Bishops) w Irlandii.
Jest przeszkolona w kierunku duchowego kierownictwa (Spiritual Director) oraz prowadzenia rekolekcji (Retreat-giver).
Ponad to Frances Hogan wiele lat poświęciła nauczaniu Pisma Świętego oraz tematyce życia duchowego.
Od około 2010 roku jej materiały obejmują również temat Daru Woli Bożej (Divine Will), tak jak przekazy nauczania, konferencje, wykłady, dostępne m.in. online.
Frances pochodzi z dużej rodziny: miała ośmioro rodzeństwa.
Jej rodzice (Mary i Joseph) wpajali jej od wczesnych lat miłość do Pisma Świętego, praktykę modlitwy i Eucharystii – codzienna Msza, rodzinny różaniec były ważnym elementem jej wychowania.
Już w młodości – od około trzech-czterech lat – Frances miała doświadczenie osobistego spotkania z Bogiem, co ukształtowało jej powołanie do głoszenia Ewangelii.

_edited.png)



Komentarze