MODLITWA w WOLI BOŻEJ

Pamiętam, gdy po raz pierwszy zetknęłam się z modlitwą w Woli Bożej. A dokładnie z określeniem Szkoła modlitwy w Woli Bożej. Pomyślałam sobie, szkoła modlitwy czy to potrzebne? Przecież umiemy się modlić. A jednak! Życie w Woli Bożej przynosi całkiem nowy sposób modlitwy. Jest on nowy dla nas żyjących w XXI wieku, ale był już komuś kiedyś znany. Komu? Adamowi i Ewie przed upadkiem. Teraz wraz z Darem Życia w Woli Bożej przywrócona zostaje nam możliwość modlenia się tak jak oni.

Poniżej znajdziesz, droga duszo chcąca żyć w Woli Bożej, fragmenty z różnych opracowań dotyczące modlitwy w Woli Bożej. Na koniec każdego fragmentu podaję źródło.

Zapraszam Cię do odkrycia nie ludzkiego i nawet nie boskiego, ale odwiecznego sposobu modlitwy!

Nie wszytko będzie dla Ciebie jasne od początku dlatego idź KROK PO KROKU jeśli nie czytałeś wpisów w kategorii JAK ŻYĆ W WOLI BOŻEJ polecam Ci to uczynić. Pomoże Ci to lepiej zrozumieć jak modlić się w Woli Bożej.

źródło: Życie w Królestwie Woli Bożej - fragment z książeczki dostępnej TUTAJ

1. Modlitwa w Woli Bożej
   

Aby modlić się w Woli Bożej, powinniśmy pamiętać o pouczeniu Jezusa, aby zapomnieć o sobie. Możemy zacząć od powiedzenia: „Jezus chce się modlić, więc modlę się z Nim”.

Jezus udzielił takiej lekcji Luizie: „Chcę cię nauczyć sposobu, jak masz przebywać ze Mną.

WAŻNE

Najpierw musisz:

wejść we mnie,

przemienić się we Mnie,

wziąć to, co we Mnie znajdziesz”.   (Tom 8, 9 lutego 1908 )        

Pamiętaj, że wszystko osiąga się dzięki „Złotej Zasadzie! [czyli] My pragniemy, a Jezus wykonuje całą pracę”.  Zauważ, że Jezus nie powiedział „myślimy”, ale „pragniemy”. Sama myśl nie wystarczy. To pragnienie serca zapewnia Życie w Królestwie Woli Bożej.

1. Modlitwa w Woli Bożej

Najpierw pragniemy wejść w Jezusa (a On to realizuje poprzez „Złotą Zasadę”).

Wtedy przemieniamy się w Niego (również realizowane przez „Złotą Zasadę”). Jak powiedział św. Paweł: „przywdziejmy Chrystusa” tak więc czynimy wszystko jak drugi Jezus, jako że Jezus czyni w nas wszystko: nasze myśli, słowa, czyny, kroki, ruchy, oddechy, bicie serca - wszystko oprócz grzechu.

Następnie bierzemy to, co znajdujemy w Jezusie. Jezus wyjaśnił Luizie (tom 11 - 14 sierpnia 1912), że kiedy był na ziemi, podczas swojego ukrytego życia. (tj. do wieku 30 lat, kiedy rozpoczęła się Jego Publiczna  Posługa) Przyjął w Siebie wszystkie myśli, słowa, czyny, wszystko odnośnie wszystkich, od Adama do ostatniej stworzonej osoby, i odnowił życie każdego w Swojej Bożej Woli. W ten sposób istnieje boska wersja życia każdego [człowieka]. Dlaczego? Ponieważ tylko boska wersja może oddać Bogu doskonałą chwałę – nasze ludzkie próby uwielbienia Boga, bez względu na to, jak bardzo staniemy się  święci, zawsze będą dalekie od absolutnej doskonałości.

1. Modlitwa w Woli Bożej

Jezus nie ofiarował od razu boskiej wersji naszego życia Ojcu, ale zawiesił je w Sobie, czekając na dzień, w którym ty przyjdziesz i po daniu swojego „fiat”, swojego „tak” Darowi Woli Bożej:

"wejdziesz w Niego,

przemienisz się w Niego,

i weźmiesz, to co znajdziesz w Nim”

Teraz możesz znaleźć w Jezusie boską wersję swojego życia zawieszoną w Nim. Weź je, uczyń swoim (zgodnie ze „Złotą Zasadą”) i ofiaruj je wraz z Jezusem Ojcu. Możesz to robić wielokrotnie, nie tylko z własnym życiem, ale także wielokrotnie z życiem każdego. Jezus chce, żebyś zrobił to dla każdego życia.

1. Modlitwa w Woli Bożej

W imieniu wszystkich

Ponieważ Jezus odnowił życie wszystkich (od Adama do ostatniej stworzonej duszy) w Swojej Woli Bożej, dlatego my również możemy modlić się, pracować, mówić, chodzić, jeść, spać, cieszyć się itd. w imieniu wszystkich.

Oto, co Jezus powiedział Luizie:

 „W  moich spojrzeniach w wziąłem oczy wszystkich stworzeń, w moim głosie ich słowa, w moich ruchach ich ruchy, w moich rękach ich dzieła, w moim Sercu ich uczucia i pragnienia, w moich stopach kroki; i czyniąc je jak Moje, moje Człowieczeństwo zadośćuczyniło Ojcu...”

„Dlaczego ty też nie mogłabyś tego uczynić? DLA TEGO KTO MNIE KOCHA I JEST ZJEDNOCZONY ZE MNĄ wszytko jest możliwe. Módl się w Mojej Woli i przynieś przed Majestat Boży w twoich myślach myśli wszystkich; w twoich oczach spojrzenia wszystkich; w twoich słowach, ruchach, uczuciach i pragnieniach, słowach, ruchy, uczucia i pragnienia twoich braci, aby za nich wynagradzać; i wybłagać dla nich światło, łaski i miłość. W mojej Woli znajdziesz się we Mnie i we wszystkich, będziesz żyła moim życiem. Będziesz modlić się ze Mną; i Boski Ojciec będzie szczęśliwy, a całe Niebo powie: „Kto przywołuje nas z ziemi? Kto pragnie zawrzeć w sobie tę Świętą Wolę, obejmując nas wszystkich razem? I ile dobra możesz uzyskać dla ziemi, sprowadzając Niebo na ziemię”.         

Tom 11 - 3 Maja 1916  

Dlatego znajdując każdego w Jezusie możemy modlić się w imieniu każdego a Jezus obiecuje, że to będzie tak, jakby każdy modlił się w boski sposób.

Gdyby cała ludzkość modliła się razem w ludzki sposób, nawet ta ilość modlitwy nie byłaby porównywalna z jedną modlitwą w Woli Bożej, ponieważ boska modlitwa ma nieskończoną wartość czyli zasługę, ponieważ posiada usposobienie i cechy samego Jezusa, ponieważ to On wykonuje całą pracę w Swojej Boskiej Woli.

Możemy teraz na przykład odmawiać różaniec w imieniu wszystkich; i dotrzymywać towarzystwa Jezusowi w Najświętszym Sakramencie w imieniu wszystkich, itd., aby Bóg otrzymywał doskonałe odwzajemnienie miłości i chwały od wszystkich jednocześnie we wszystkim, co robimy – pod warunkiem, że tego pragniemy!

Pamiętaj: liczebność twojej grupy modlitewnej, jeśli modlisz się w Woli Bożej w imieniu wszystkich, obejmuje każdego, od Adama do ostatniej stworzonej duszy!

WAŻNE:

Akt Zapobiegawczy i Akt rzeczywisty

(Akt uprzedzający, akt bieżący)

Akt zapobiegawczy (uprzedzający)

Należy go uczynić, gdy tylko się obudzisz, „O świcie” Jezus mówi; to wtedy, gdy mówisz Jezusowi własnymi słowami, że chcesz, aby wszystko dzisiaj odbywało się tylko w Jego Bożej Woli.

PRZYKŁAD:

PRZYJDŹ NAJŚWIĘTSZA BOŻA WOLO, PRZYJDŹ I KRÓLUJ W KAŻDEJ MYŚLI, SŁOWIE, CZYNIE, MODLITWIE, RADOŚCI I CIERPIENIU TEGO DNIA.

Akty Rzeczywiste [Bieżące]

Są to konkretne akty [czynności zewnętrzne i wewnętrzne], które wykonujesz w ciągu dnia, takie jak mycie, jedzenie, praca, modlitwa itp. „Powinieneś powiedzieć: Jezus chce... więc robię to razem z  Nim”.

Tom 11 - 14 sierpnia 1912 r.

Tak długo, jak pozwala na to pamięć, należy w ten sposób kontynuować cały dzień. Na szczęście Jezus nie oskarża nas o naszą słabą pamięć. Nasze akty nadal znajdują się w Woli Bożej z powodu Aktu Uprzedzającego, ale, jak mówi Jezus: „Oba akty są konieczne; akt zapobiegawczy pomaga, tworzy dyspozycję i tworzy przestrzeń dla aktu rzeczywistego. Rzeczywisty Akt zachowuje i powiększa skłonność dla aktu prewencyjnego.”

                                                                                  Tom 14 - 27 maja 1922

Niniejsze fragmenty zostały przetłumaczone z oryginalnego tekstu w języku angielskim autorstwa o. Josepha Iannuzziego. W przypadku jakichkolwiek nieścisłości w tłumaczeniu, uprzejmie proszę o odniesienie się do oryginalnego tekstu w języku angielskim. - TUTAJ

źródło: Podręcznik dla księży pouczających świeckich o darze Życia w Woli Bożej

Rev. JL Iannuzzi, STD, Ph.D. - fragmenty

Trzy sposoby modlitwy i działania: W świetle trójpodziału Jana od Krzyża, na trzy etapy mistycznego zjednoczenia z Bogiem, tj. oczyszczenie, oświecenie i zjednoczenie, i 7 wewnętrznych mieszkań Teresy z Avila, mistyczni teolodzy odkrywają dwa sposoby modlitwy i działania: sposób ludzki (modo humano) i sposób boski (modo divino). Sposób ludzki odpowiada etapowi oczyszczenia u Jana i pierwszym trzem mieszkaniom u Teresy. Sposób Boski odpowiada etapom oświecenia i zjednoczenia u Jana, i 4-7 mieszkaniom u Teresy. Dopóki dar Życia w Woli Bożej nie został bezpośrednio urzeczywistniony przez Boga w Kościele, nie było żadnej wzmianki o sposobie odwiecznym, to znaczy do czasu, gdy zatwierdzone pisma Luizy ujawniły, że dar Życia w Woli Bożej dopuszcza człowieka do Boskiego „odwiecznego sposobu”, w którym Bóg włącza i wywyższa modlitwy i działania duszy, do stałego uczestnictwa w jedynym odwiecznym działaniu Trójcy (ad intra operatio). Ponieważ działanie Trójjedynego Boga jest wieczne, a zatem wykracza poza czas i przestrzeń, wywyższenie przez Niego działań duszy umożliwia im przekraczanie czasu i przestrzeni oraz multilokację, jednocześnie wpływając na wszystkie istoty z przeszłości, teraźniejszości i przyszłości, myślące i niemyślące. W ten sposób duszy zostaje przywrócony dar, który posiadali Adam i Ewa, Jezus i Maryja, i który przywraca jej [duszy] urząd korony całego stworzenia. W rozdziale 3,57 i w następnych rozdziałach [księgi] Daniela i w 148 Psalmie Dawida, ich modlitwy [dokonane] sposobem Boskim wpływały na istoty ich czasu, mimo podobieństwa „krążenia” [forma modlitwy w Woli Bożej] Luizy w całym stworzeniu umożliwiają podjęcie modlitwy sposobem odwiecznym, która wpływa na istoty wszystkich czasów.

Nowa świętość: Chociaż Jezus objawia Luizie, że odwieczny sposób świętości [ang. eternal mode of holiness ] jest nową świętością, która przewyższa wszystkie inne formy świętości, to stwierdzenie wymaga pewnych zastrzeżeń. Życie mistyczne jest pod wieloma względami zjawiskiem subiektywnie empirycznym i często nie jesteśmy w stanie obiektywnie określić wielkości świętości jednej osoby, a tym bardziej porównać jednej świętości z drugą. W rzeczywistości Jezus zapewnia Luizę, że dar Życia w Jego Woli Bożej jest nie tyle wezwaniem do osobistej świętości, ile wezwaniem do uświęcenia wszystkiego dla urzeczywistnienia Jego Królestwa. Chociaż jest zatem daremne porównywanie tej czy innej świętości, można śmiało stwierdzić, że jedna forma świętości może być większa od drugiej, gdy jej wielkość jest zdeterminowana wewnętrzną naturą daru a nie przez wierną odpowiedź odbiorcy na wszelką łaskę, którą Bóg zechce jej udzielić, a wierność tę widzi tylko Bóg.

Różnica między „pełnieniem” a „życiem” w Woli Bożej: Rozważając boskie i odwieczne sposoby modlitwy i działania, Jezus objawia Luizie wyrażenia: „Spełnianie Woli Bożej” na oznaczenie sposobu pierwszego, i „Życie w Woli Bożej” na oznaczanie sposobu drugiego. Twierdzi, że „Życie w Woli Bożej” jest wzorem „najbliższym błogosławionych w niebie” i tak dalekim od „pełnienia Woli Bożej” „jak  niebo od Ziemi". Poniższa analogia przedstawia te dwa sposoby: Boski sposób modlitwy to modlitwa świętej osoby na ziemi, która pragnie modlić się za dusze zmarłych na cmentarzu. Aby to zrobić, musi chodzić od jednego nagrobka do drugiego, aby zobaczyć, za kogo się modli, a następnie modlić się za tę duszę, jedną duszę na raz. Odwieczny sposób modlitwy to [modlitwa] tego, kto chcąc modlić się za dusze na cmentarzu, wznosi się w górę i widzi z lotu ptaka wszystkie dusze, aby modlić się za wszystkie jednocześnie. Życie w Woli Bożej oznacza zaproszenie jedynego odwiecznego działania Boga do naszych skończonych modlitw i działań, który przekazuje im wieczną wartość, dzięki której wpływają one jednocześnie na wszystkie dusze z przeszłości, teraźniejszości i przyszłości.

Dar życia w Woli Bożej ustanawia w duszy „Realne Życie” Jezusa. To „Realne Życie” jest podobne do „Realnej Obecności” Jezusa w Eucharystii i jest przedłużane w duszy, która Żyje w Woli Bożej. Katechizm Baltimore stwierdził, że po spożyciu przez kogoś konsekrowanej Hostii, przypadłości chleba pozostają w nim przez około 15 minut, a następnie zostają strawione. Jezus powiedział Luizie, że w duszy, która żyje w Woli Bożej, Jego obecność w konsekrowanej Hostii jest przedłużana, chociaż przypadłości [Hostii] są strawione, ustanawiając jego Realne Życie. W ten sposób dusza, która Żyje w Woli Bożej staje się „żywą hostią”, to znaczy kolejnym Jezusem wstawiającym się za ludzkością.

Poranne Ofiarowanie w Woli Bożej: (Luiza również odnosi się do tego jako do „aktu uprzedzającego”). Jezus prosi, abyśmy odmawiali tę modlitwę przy pierwszym blasku dnia, bo robiąc to, zapraszamy Boskie odwieczne działanie do wszystkich naszych myśli, słów i działań przez cały dzień. W związku z tym Bóg włącza nasze ograniczone czyny w swoje wszechobejmujące działanie, które podtrzymuje i ożywia wszystko. W tym także wszystko, co myślimy, mówimy i robimy, podtrzymuje i ożywia wszystkie stworzenia w całym kosmosie.

Odnowienie Porannego Ofiarowania w ciągu dnia:

(Luiza również odnosi się do tego jako do „teraźniejszego aktu”). Ponieważ rozproszenia w ciągu dnia może zmniejszyć skuteczność naszej modlitwy Porannego Ofiarowania,  jesteśmy proszeni o odnawianie jej od czasu do czasu w ciągu dnia. To odnowienie może być powtórzeniem słów Porannego Ofiarowania lub może być prostym dążeniem wyrażonym w jednym lub dwóch zdaniach, w których zapraszamy Trójcę do nieustannego działania w naszej pamięci, intelekcie i woli oraz by stale wzmacniała nasz oddech, bicie serca i przepływ krwi. Rzeczywiście, Jezus objawił Luisie że, w Adamie przed upadkiem, Bóg Ojciec działał nieustannie w jego woli i biciu serca, Syn Boży w jego intelekcie i przepływie krwi, a Duch Święty w jego pamięci i oddechu.

„Krążenia[1]” w stworzeniu:

Każdego dnia dusza stara się odpłacić miłości, którą Bóg złożył w stworzonym świecie z miłości do niej, przechodząc przez cały stworzony świat, adorując, dziękując i wielbiąc Boga. Tutaj dusza „bilokuje” się w stworzonym świecie, asymilując swoje myśli, słowa i czyny z myślami, słowami i czynami wszystkich ludzi, i wychwala, wielbi i dziękuje Bogu w imieniu [wszystkich] istot w całym kosmosie. Asymilując w swoim codziennym życiu każdą myśl, słowo i czyn z tymi wszystkimi istotami, dusza przebóstwia wszelką stworzoną aktywność.  Rzeczywiście, Jezus mówi Luizie, że w jego ukrytym życiu każdy jego oddech, krok, słowo, a nawet jego podrzędne akty, przebóstwiały wszelką ludzką działalność i działalność wszystkich [stworzonych] istot; podczas gdy jego Męka odkupiła człowieka, jego ukryte życie przebóstwiło człowieka.

Luiza wykonywała swoje „Krążenia” dwoma poruszeniami swojej duszy. Aby lepiej zilustrować tę wewnętrzną dynamikę, jej pierwsze poruszenie wewnętrzne miało charakter ogólny, ofiarowując Bogu miłość, uwielbienie i dziękczynienie za i w imieniu wszystkich istot jednocześnie. Szczególne było jej drugie poruszenie wewnętrzne, przez które ofiarowywała Bogu wszystko z osobna lub w całości, np. czyny wszystkich ludzi, ruchy gwiazd, drzew itp. Przypominając modlitwy [z księgi] Daniela 3,57ff i z Psalmu 148, „Krążenia” Luizy wywierały wpływ na stworzony świat i dzięki odwiecznemu działaniu Boga wywierały wpływ nie tylko na istoty [żyjące] za jej życia, ale wszystkich czasów i jednocześnie.

Powtarzanie „Boskich aktów” duszy: Boskie akty są jednym odwiecznym działaniem Trójcy (która przekracza czas i przestrzeń i wpływa jednocześnie na wszystkie istoty),  pochłaniając nasze skończone akty w taki sposób, że nasze akty wpływają również na wszystkie istoty. Takie Boskie akty przygotowują wszystkich ludzi do otrzymania daru Życia w Woli Bożej, pomagają „wyzwolić stworzenie z niewoli zepsucia” (Rz. 8,21), przygotowują świat na powszechną epokę pokoju i pomagają urzeczywistnić na ziemi spełnienie się modlitwy Ojcze Nasz: „Przyjdź królestwo Twoje, bądź wola Twoja jako w niebie tak i na ziemi”.

Rozważanie „Godzin Męki naszego Pana Jezusa Chrystusa[2]”

Prawdopodobnie jest to dzieło zaopatrzone w największą ilość odpustów, jakie napisała Luiza, ponieważ modlitwy zawarte w tej medytacji pomagają ratować dusze i zapobiegać nieszczęściom, zapewniają duszom ochronę i czynią zadośćuczynienie Bogu. Jezus mówi Luizie, że ci, którzy regularnie rozważają to dzieło, jeśli są kuszeni, przezwyciężą wszelkie słabości, a jeśli są niedoskonali, staną się święci i osiągną doskonałość. Ponadto zapewnia ją, że nie ma duszy, która trafiłaby do czyśćca lub nieba, która nie skorzystałaby z tych Godzin Męki.        

Rozważanie o Najświętszej Maryi Pannie w Królestwie Woli Bożej[3], 36 lekcji, które uczą nas, jak Żyć w Woli Bożej: 

Są to codzienne medytacje na każdy dzień  maja (w tym 5 dodatkowych lekcji na prośbę jej [Luizy] spowiednika), ale można je wykorzystać do medytacji w dowolnym miesiącu. Jak Jezus dawał nam lekcje w 36 tomach, tak tutaj Maryja oferuje 36 lekcji.

36 tomów[4]:

Zawierają one objawienia Jezusa dane Luizie na temat tego, jak żyć w Woli Bożej. 36 tomów zawiera ponad 8550 stron napisanych przez Luizę, która ukończyła niewiele więcej niż edukację [na poziomie] klasy pierwszej. Z 36 tomów pierwsza grupa 12 tomów dotyczy Fiat Odkupienia, druga grupa 12 tomów dotyczy Fiat Stworzenia, a trzecia grupa 12 tomów dotyczy Fiat Uświęcenia. Podczas gdy Luiza pisała w sposób rozproszony i nieskoordynowany, jej doktryna – jak wykazałem w mojej rozprawie doktorskiej – pozostaje niepodważalna. Jej 36 tomów jest przeznaczonych przede wszystkim dla hierarchii Kościoła, jego kapłanów i biskupów, których Jezus wzywa do ich przeglądu i interpretacji w świetle Pisma Świętego, Tradycji i nauk Magisterium.  Mają oni następnie przekazać je świeckim za pomocą doktrynalnie słusznych i krótkich nauk. Ponieważ niewielu świeckich będzie miało czas, aby przeczytać ponad 8550 stron, wszystkie 36 tomów zostało systematycznie przedstawionych i skondensowanych na 400 stronach dla świeckich w zatwierdzonej rozprawie doktorskiej zatytułowanej „Życie w Woli Bożej w pismach Luizy Piccarrety - badanie wczesnych soborów ekumenicznych oraz teologii patrystycznej, scholastycznej i współczesnej” (dostępnej do kupienia online)[5].

[1] Krążenia zostały spisane przez Luizę w dziele „Pious Pilgrimage of the Soul in the Workings of the Divine Will”.

[2] W Polsce wydane pt. „24 godziny Męki naszego Pana Jezusa Chrystusa”, podtytuł: 33 dni Ad Iesum per Mariam. Praktyki i refleksje oraz jako „24 godziny Męki Pańskiej”, i pod tym samym tytułem „Godziny Męki naszego Pana Jezusa Chrystusa”.

[3] W Polsce wydane pt. „Dziewica Maryja w Królestwie Woli Bożej” oraz „Fiat. Dziewica Maryja w Królestwie Woli Bożej” podtytuł: Ad Iesum per Mariam. Trzy apele.

[4] Mowa o dziele Luizy, któremu tytuł nadał sam Jezus “Book of Heaven: The Call to the Creatures to the Order, to the Place and to the Purpose for Which They Were Created by God” w Polsce tłumaczenia noszą tytuł “Księga z nieba” oraz „Królestwo mojej Bożej Woli pośród stworzeń – KSIĘGA NIEBA – przywołanie stworzenia, aby powróciło do porządku, na swoje miejsce i do celu, do jakiego zostało stworzone przez Boga”.

[5] Rozprawa doktorska niedostępna obecnie w j. polskim. Tytuł oryginału. “The Gift of Living in the Divine Will in the Writings of Luisa Piccarreta – an inquiry into the early ecumenical councils, and into patristic, scholastic and contemporary theology”.